Öğretmen Gönlüm Şiiri - Mehmet Özbilen

Ayrılırken ilk önce sen yaz demiştin.
Bende öyle yapıyorum canım.
Sen olmadıktan sonra, hiçbir şeyin değeri yok.
Sevmenin, sevilmenin
Seninle bir dünya yarattım kendime.
Öykülerim hep senin için.
Ezgilerim senin için.
Bu yolsuz, ışıksız köyümün doruklarında
Her şey bizim üzerimizde.

Umutlandığın hayatı bulmayacaksın,
Senin çevrende oluşmayacak düşlerim.
Belki de hep öyle kalacak.
Köyümün okulunda sabahları öğrencilerim,
Günaydın diyecekler en içten sevgilerle.
Üşümüş küçücük elleri ellerimde,
Öğretmenliğimden öteye geçmeyecek ismim,
Ayrılırken ilk önce sen yaz demiştin,
Bende öyle yazıyorum canım,
Şu Öğretmen gönlümden ne geçerse.