Öğretmen Destanı Şiiri - Mustafa Türkücü

Her yirmi dört kasım ağzın sulansın
Yem borusu dinle, aç öğretmenim
Vaatler, taltifler havada kalsın
Üstüne bir tas su iç öğretmenim.

Yeni nesil senin büyük eserin
Fedakârsın öpülesi ellerin
Dünyada ölçülmez senin değerin
Boş ver bu sözleri geç öğretmenim.

Sen gönül dostusun, kalp mimarısın
Karşılıksız çalış, ülke kalkınsın
Petek petek bal yap, say ki arısın
Bölge bölge dolaş, uç öğretmenim

Şevkle işe başla sınırda, uçta
Aydınlık Türkiye hayalde, düşte
Terör belasına gencecik yaşta
Aman kurban gitme koç öğretmenim

Rotasyonla yurdu beş bölge dolaş
-İsteğin de olur etme hiç telaş-
Mezralara yetiş, köylere ulaş
Şehirden şehre göç öğretmenim

Ekonomik yönden ters düştün çağa
Anlatamazsın ki çoluk çocuğa
Mahcup oldun aileye, ocağa
Görünme dostlara, kaç öğretmenim

Para verme gazeteye dergiye
Sakın gitme gösteriye sergiye
Kitap mitap okuyasın ne diye
Dokunma onlara suç öğretmenim

Maaşın yetişmez, bul yedek bir iş
Hiç de iyi değil bu hal ve gidiş
Dersten çıkar çıkmaz pazara yetiş
Tezgâhı kur, işin güç öğretmenim

İster şoförlük yap, ister garsonluk
İster briket çek giy de bir önlük
Ne yaparsan yap al da bir günlük
Mercimek yol, ekin biç öğretmenim

Değil mi ceplerin paralı gerek
Madem öyle işte böyle diyerek
Tüm öğrencileri eylüle bırak
Al sen her birinden baç öğretmenim

Sıkıntı hem stres sana musallat
Bu kafayla gel de hadi ders anlat
Zamane çocuğu çekilmez velet
Tahammül edilmez hiç öğretmenim

Sene seksen sekiz, sinirin gergin
Ağzın bıçak açmaz, üzgün ve kırgın
İnşallah değerin bilinir bir gün
Olursun başlara taç öğretmenim

Türkücü karamsar olma hemşerim
Yarın yeni bir gün, hem Allah kerim
Kırgın olsan bile şunu söylerim:
Sen çevrene ışık saç öğretmenim.

KAMAN-1988