Öğretmen Şiiri - Yaşar Yaramış

Yirmi beş yıl önce,
Öğrenci olduğum bu yerde,
Şimdi ben bir öğretmenim.

Köy benim,kent benim
Hiç bitmedi,bitmez de dertlerim
Varsın bana demesin
Hiç kimse aferin.
Ben Türk eğitim ordusunda,
Şanlı bir öğretmenim.

İtilip kakılsam da
İl den ile atılsam da
Hep çalışırım
Mutlu olsam da,olmasam da.

Mum misali erise de
Gün be gün bedenim.
Ben karanlıkları aydınlatan
Hiç batmayan bir güneşim.
Yetersiz olsada maaşım,
Şu koca dünyada
Olmasa da tek dikili taşım
Ben yine de hep kendimi
İnsanlığa adamışım.

Hiç kimseye darılıp gücenmem
Bütün insanları severim.
Çünkü onlar benim eserim.

Bazen hakaret,
Bazen sürgün yerim.
Hiç usanmam,hiç yorulmam
Her zaman,her yerde
Yine sorulsa
Yine hep doğruları derim.

Silah tutmaz,
Kalem,tebeşir
Tutar ellerim.
Okulda,bahçede
Hep beni haykırır öğrencilerim.
Öğretmenim,öğretmenim.

Ben bir garip öğretmenim
Pek bilinmese de kıymetim,değerim
Çok kutsaldır görevim.
Çünkü herkesin üzerinde
Hakkım var benim.

Ben fedakâr,cefâkar
Bir Türk öğretmeniyim.
Sınıfta dört gözle
Hep beni bekler öğrencilerim.

Onlara Atatürk'ü,
Dostluğu,kardeşliği
Barışı,özgürlüğü,
Sevmeyi,saymayı öğretmeliyim.
Ben,bir an önce
Dersime,öğrencilerime gitmeliyim.