Ana kucağından bir gün ayrılıp,
Düşünce sokağa okul için...
Bir yüce duyguyla sana sarılıp,
Var olduğumuzu ilk kez anladık!
Bir hayal içinde rüya gibi,
Zihnimizde var olan herşeyi...
Bitmeyen bereketle sen verdin bize
Göremediklerimizi gösterdin bize...
Öğrettin her şeyi bir bir,
Tatlı tatlı sabır içinde..
Sen usanmadın bizler usandık,
Bir gün gibi geçti..nasıl aldandık!
Öğretmenim sensiz bu hayat,
Çok ağır bir yük anlaşılmıyor...
Seninle her şey düz ve engelsiz,
Ama sensiz hiçbir şey anlaşılmıyor!
Olsa da, her yaşta bir öğretmen
Kişinin yanında yanıbaşında...
Çözülse her sorun birer birer,
İşte! o zaman hayat yaşanmaya değer.
1982.-Sivas
Kayıt Tarihi : 28.6.2006 10:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necmettin Özelçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/28/ogretmen-35.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!