Ana baba gibi emeği vardır
Ağızdır, lisandır, dildir öğretmen
Sevgisi, şefkati insana yardır
Vücuttur kanattır koldur öğretmen
Talebe okulun yeşil fidanı
Yanan bir ocağın sönmez dumanı
Öğretmendir yaraların dermanı
Arıdır, kovandır, baldır öğretmen
Öğretmendir bize gösteren yolu
Odur talebenin kanadı kolu
Öğretmen hazinedir, doludur dolu
Yapraktır, ağaçtır, daldır öğretmen
Öğretmendir fabrikanın temeli
Öğretmendir bütün dünyanın dili
Bütün insanlara uzanır eli
Bize ışık tutan yoldur öğretmen
Öğretmendir ışık veren dünyaya
Öğretmendir bizi götüren aya
Öğretmenin ilmi benzer deryaya
Irmaktır denizdir göldür öğretmen
Sende yetişmiştir nice paşalar
Öğretmensiz açılır mı kapılar
Temelinden sağlam olan yapılar
Çobanoğlu der ki güldür öğretmen
Kayıt Tarihi : 8.9.2002 13:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mekanı cennet olsun
Elinde tuttuğu torbada bir lokma ekmeği
Yırtık pet şişesinde umutları
Soruyorum ihtiyara adını yoksulluk diyor
Yardım etmek istiyorum benim gibi niceleri var diyor
Elini öpmek istiyorum utanıyor, etrafına bakınıyor
Konuşmak istiyorum, iki damla gözyaşı, boynunu büküyor
Hıçkırarak ağlıyor ihtiyar...
Ayrılmamı istiyor benden, kaderim benzemesin evlat diyerek
Dayanamıyorum takip ediyorum hayatı
İki duvar arasında üstünde yırtık çuvallar,
Elinde kuru ekmek parçası suyla da gitmiyor artık
Düğümleniyor herşey ihtiyar adamın boğazına
Üstündeki kıyafetler adem misali, dayanamıyor artık
Oturuveriyor Azraille başbaşa duvar kenarına
Hala lutûfkar, hala buyur ediyor elindekileri
Hala paylaşma çabası içerisinde birşeyleri
Hala öğretiyor, hala eğitiyor
Dayanamıyorum soruyorum ihtiyara
Neden hayat, neden insanlar
Adım.......... öğretmen diyor....
Barış Ardahan
TÜM YORUMLAR (2)