Öğretmen Şiiri - Seyfet Bozçalı

Mesleğini sever zevkle çalışır,
Karanlığa ışık olur öğretmen.
Cehalete karşı mertçe savaşır,
Ufuklarda ilim ara öğretmen.

Başarılı olmak bütün dileği,
Şevkat ile çarpar her an yüreği,
Hebaya gitmişse bunca emeği,
Hüsrana boğulur yanar öğretmen.

Gönlünde bir değil bin soru taşır,
Öğrencinin dertlerini paylaşır.
Başarı arttıkça menzil yaklaşır,
Geleceğe ışık olur öğretmen.

Öğrenciyi bilgisiyle eğitir,
Yanlış zihniyeti siler dağıtır.
Kelime,kelime ve satır,
Satır ilim irfan bilgi verir öğretmen

Olur öğrenciye anne ve baba.
Fedakarlıkları sığmaz hesaba,
Demez köy nahiye ilçe kasaba,
Kutsal görevine gider öğretmen.

Kendini adamış varını saymaz,
Bilgi pınarıdır akmaya doymaz,
Çalıştıkça şevki artar yorulmaz,
Geleceğe ışık tutar öğretmen.

Öğrencilerini herdaim arar,
Hatırdan çıkarmaz her zaman sorar,
Üzüntülü görse ciğeri yanar,
Dertlerine çözüm arar öğremen.

Geçmişini bilir izler yolunu,
Vatan için verir kafa kolunu,
Diker ağacını alır barını,
İnsanlığa hizmet sunar öğretmen.

Seni tanıyanlar çok iyi bilir,
Yunus Emre gibi hep arar durur,
Kıymetin bilenler her yerde bulur,
Kırk yıl bile kölen olur öğretmen.

Derdini unutur derse girince,
Talebesi başarılı olunca,
İleride bir mevkide görünce
Eseriyle gurur duyar öğremen.

24 Kasımdır öğretmenler günü,
Bütün Türk Milleti kutluyor bunu,
Değerini bilen bilmezmi seni
Anmalıyız bu günleri öğretmen.

Öğretmen Seyfet der size şiirim,
Yahya Kemal Beyatlı'da görevim,
Maddiyatla ölçülemez değeri,
İlim alır ilim satar öğretmen.