Öğretmen Şiiri - İbrahim Bekler 2

Öğütler yakışır, senin diline,
İlmin deryasına, daldırdın bizi.
Nede güzel yakışıyor, çiçek eline,
Okullardan ışık, saçar öğretmen.

Köylerde kentlerde, yaktı meşale,
Yılgınlık göstermez, bir vakit bile,
Benziyordu açan, yeni bir güle,
Sevgi seli olmuş, coşar öğretmen.

Körpe beyinlerde, doğan bir güneş,
Gönlümüzde yanan, sönmeyen ateş,
Ana, Baba bazen, oluyor kardeş,
Nerde düşkün görse, koşar öğretmen.

Cahillik düşmanı, bilgidir tacı,
Her zaman dipdiri, onun inancı,
Kalpleri karartan, kinin ilacı,
Bendine sığmaz, taşar öğretmen.

Kalem tutmasını, öğreten bir el,
Küfür bentlerini yıkan, coşkun sel,
Kötülük yolunda, en büyük engel,
İlim irfan için, yaşar öğretmen.

Yörük beyim odur, senin rehberin,
Hakikate açtı, senin gözlerin,
Onda anlam buldu, dilde sözlerin,
Bütün zorlukları, aşar öğretmen.

ANKARA