Öğretmen Şiiri - Mahmut Gider

İnsanlığa gül sunar,
Gül yüzüyle öğretmen.
Aydınlanırken insan,
Tükeniyor öğretmen.

Asaleti varlığı,
Yaşar bazen darlığı,
Aşar her barbarlığı,
Vakarıyla öğretmen.

Erdemdir onun adı,
Ahlaktır dili, tadı.
İlimle savsakladı,
Kötülüğü öğretmen.

Barış onunla barış,
Savaş feleket, alış.
Bahara döner güz, kış.
Anlaşılsa öğretmen.

Cehaletle kavgası,
İnanç,sabır mayası.
Kabul olsa duası,
Dünya cennet öğretmen.