Öğretmen Şiiri - Sabiha Serin

Engel tanımadan göreve koşan,
Dereler içinde seldir Öğretmen
İlim irfan ile bilgece coşan,
Öğrenciye kanat, koldur Öğretmen.

Büyük önder Ata’m ilk öğretmendi,
Türk Ulusu ondan çok şey öğrendi,
Sınıfta andımız her gün söylendi.
Öğrenciye ışık yoldur Öğretmen.

Ağlayanla ağlar dert ortağıdır,
Gülen yüzler için, can otağıdır,
Okul ortamında gönül bağıdır,
Barış sahnesinde güldür Öğretmen.

Atamın izidir yolunuz, diyen;
Kitaplar içinde kalınız, diyen;
Hayırlı evlatlar olunuz, diyen;
Cennet çiçeğinde baldır Öğretmen.

Emeğin hakkını nasıl öderiz?
Bir yaşam boyunca minnet ederiz,
Öğretmen sevgisi çok farklı deriz.
Saygıyla öpülen eldir Öğretmen.

Ana baba gibi davranır candan
Sevgisi akıyor damardan kandan
Paylaşır bilgiyi özü derinden.
Öz Türkçe içinde dildir Öğretmen.

Canları öğretmen sevdası almış,
Muhteşem dostluğun en hası olmuş,
Kutlu bir mesleğin özünde kalmış,
Başların tacında yeldir Öğretmen.

SABİHA SERİN