Öğretmen Şiiri - Murat Metin

Öğretmen, öğrencisini gördüğünde
Açar çiçek gibi, gül misali, sevgisi
Mutlu olur, sevinç dolar, yüreğine
Saygılıysa yetiştirdiği öğrencisi

Öğretmen; sevinçten uçar bazen...
Eğitime devam etmişse öğrencisi
Vatan, millet sevgisiyle bezenmişse
Hayat yolunda, sevgi doluysa yüreği

Öğretmen, gurur da duyar bazen...
Anneye babaya bakıyorsa çocukları
Çalışkansa, bilgiliyse, yardımseverse
Görevini dürüstçe yapıyorsa öğrencisi

Öğretmen; üzülür, ağlar da bazen...
Çiçek açmıyor, meyva vermiyorsa fidesi
Öğrencisinden yakınları bile kaçıyorsa,
Boşa gitmişse verdiği bütün emekleri.

Öğretmen, üzentüden hastalanır bazen,
Suladığı çiçekleri açmadan solmuşsa
Meyve vermeden kurumuşsa ağaçları,
Güzel olan herşey kaybolmuşsa eğer

Öğretmen, ölür tekrar tekrar ölür bazen,
Bütün kötülüklerin anası varsa öğrencide
Sevmiyorsa, yaradılanı yaradandan ötürü
'İnsan! ...' demeye sebep kalmamışsa eğer.