Düşünce anlıyorsun, dostunu düşmanını,
Sakın ha bilmesinler senin zayıf yanını,
Talan ederler talan, hem evini-hanını,
Öğretirler hayatın pembesini, morunu,
Yaşamazsan bilmezsin bu hayatın zorunu!
Yüzüne güler amma sonra kazar kuyunu,
Bilemezsin kimsenin tabiat ve huyunu,
Karışırsan sıkarlar sünger gibi suyunu,
Sana ne el-âlemin evladı ve torunu,
Yaşamazsan bilmezsin bu hayatın zorunu!
Ne kendini ateşle, ne tutuştur çırayı,
Sesini çıkartmazsan bekletirler sırayı,
Sana ne başkasının sırça köşkü, sarayı,
Ateşi yakmayınca söndürürsün korunu,
Yaşamazsan bilmezsin bu hayatın zorunu!
Dertli al şu kalemi yaz geleni diline,
Çok dertli vuruyorsun bağlamanın teline,
Allah muhtaç etmesin muhannetin eline,
Kendine hiç dert etme öyle küçük sorunu,
Yaşamazsan bilmezsin bu hayatın zorunu!
ERDEMLİ-20 Aralık 2016 Salı
Cafer AKSAY
Kayıt Tarihi : 1.3.2017 09:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatta neleri öğreniyor insan ya da neleri öğretiyorlar, bu acı tabloyu kaleme almaya çalıştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!