Öğretirler Şiiri - Şüheda Özer

Şu hayat sınavında düşünce yad ellere
Binbir mihnet içinde gülmeyi öğretirler
Kalbine çeyiz diye dizdiğin hayallere
Veda etmekten nasip almayı öğretirler

Ruhunda fırtınalar, azade dolanırsın
Kederlerin etkisi sende baki sanırsın
Bir yel eser gaipten kokusunu tanırsın
Aşkın felah kapısın çalmayı öğretirler

Rahman elinden tutup kalbini onarınca
Hevaya kapılırsın az huzura varınca
Kazandığın zerrede benliğin şımarınca
Kaybettiğinde aslın bulmayı öğretirler

Dost ki sabrını ölçer kapısında beklerken
Tam gözü gözlerime şükür değecek derken
Vuslatına belkide birkaç saniye varken
Çaresiz yola revan olmayı öğretirler

Varmak istediğine ulaşmak güç gelirken
Yaradanın ''Kün'' emri tüm güçlerden kebirken
Şaşırırsın haline hiç yüzme bilmez iken
O uçsuz ummanlara dalmayı öğretirler

Yeterki yılma gönül gamlanma garip isen
Kimi tövbende yenik cürmünde galip isen
Gönül ehli olmanın ilmine talip isen
Tüm fani lezzetlere solmayı öğretirler..