Öğretim Elemanı Gördüm (ıı)

Öğretim elamanı gördüm!
Öğrenci velinimettir diye sıvazlıyordu başını sevgiyle.
Canı gönülden uğraşıyordu sıkıntı ve kederiyle.
Bir baba gibi merhametli anne gibi şefkatliydi,
Aklıselim düşünen her öğrenci anlatıyordu onu övgüyle.

Öğretim elamanı gördüm!
Ne olursa olsun tek gayesi olmaktı faydalı.
Yeşertmeye çalışırdı kurumaya yüz tutmuş her dalı.
Maddi sıkıntıları had safhada olmasına rağmen,
Arı olur karşılığını beklemeden yapardı en has balı.

Öğretim elamanı gördüm!
Eşinin dahi haberi olmadan verirdi ihtiyacı olana burs.
Dersini anlamayana sadece Allah rızası için verirdi kurs.
Yapılması gerekenleri yapamadığında da ,
Gizlice ağlardı samimi göz yaşlarıyla ederdi kendini şarz.

Öğretim elamanı gördüm!
Anlatılması gerekenleri tatlı bir lisan ile anlatmaktı gayesi.
Bu dünyada karşılığını görmezse bile ahrette verilecekti payesi.
Tüm uğraş ve çabası hayırlı cümlelerle yad edilmekti,
Zira helal süt ile emzirilmişti dört dörtlüktü mayası.

Öğretim elamanı gördüm!
Her ramazan ayı geldiğinde öğrencilerini davet ederdi iftara.
Tek istediği bu fani dünyada olsun bunlar birer güzel anı ve hatıra.
Yapmak isteyip de yapamadıklarını ise,
Üzülüp içerlenerek dökerdi duygu ve düşüncelerini manidar satırlara.

Öğretim elamanı gördüm!
Bilgilerine taze bilgiler katmak için verirdi çok uğraş.
Ucuz ama çok güzel giyinirdi gün aşırı olurdu tıraş
Markaya hiç mi hiç önem vermezdi,
Eksileri artıya dönüştürür artılardan ise yapardı baraj.

Öğretim elamanı gördüm!
Uykularında bile talebelerini sayıklardı.
Güzeli çirkinden çirkini ise güzelden ayıklardı.
Çok okumuştu ve büyük zatların meclisinde bulunmuştu.
Ona göre bu yaptıkları insanı cennete ulaştıran sallar ve kayıklardı.

Öğretim elamanı gördüm!
Duygusal mı duygusaldı, öksüz bir çocuk gibi ağlardı.
Sorunlu öğrencilerinin sorunlarıyla yufka yüreğini dağlardı.
Bazen Karadeniz de gemileri batmış misali üzülür,
Bazen de migren ağrıları tutar ağrıları geçsin diye başın bağlardı.

Öğretim elamanı gördüm!
Artılarını her daim paylaşırdı hayat mektebinde lazım olur diye.
Sık sık yürürdü yol parasıyla alırdı öğrencilerine küçük hediye
Derslerini öylesine aşk ve şevkle anlatırdı ki,
Tek amacı artsın her geçen gün öğrencilerindeki seviye.

Öğretim elamanı gördüm!
Namuslu şerefli yiğit mert ve o kadar da cömertti.
Yediği ekmek helal damarındaki kan asil içtiği su sertti.
Zaman ve mekan mefhumunun hiçbir değeri yoktu ,
Her şeyden önce onun felsefesinde dürüstlük en önemli şarttı.

Öğretim elamanı gördüm!
Teneffüslerde bile kıymetli zamanını öğrencilerine ayırırdı.
İnancından dolayı kendini çirkinliklerden hep sıyırırdı.
Ne pahasına olursa olsun,
Dil, din, mezhep ayrılığı gözetmez her öğrencisini kayırırdı.

Öğretim elamanı gördüm!
Kazandırmaktı tek amacı bu yalancı cennet ülkemize öğrencilerini.
İsterdi her daim sadece ve sadece helalinden olsun geliri.
Öğrencilerine bıkıp usanmadan bozuk plak misali söylerdi,
Yerinde saymak bize asla yakışmaz her zaman daima ileri.

Öğretim elamanı gördüm!
Saygıda, hürmette, sevgide etmezdi asla ve asla kusur.
Bu dünyadan göç etse bile her adı anıldığında gönülleri dolar gurur.
Zira binlerce gölge veren fidan yetiştirmiştir.
Gölgelerinden faydalanıldıkça, onun ruhuna fatihalar okunur.
24/Aralık/2008