Öğretebilmeli insan...
Mesela şiir yazmasını öğretebilmeli,
İlk tanıdığına, son tanıdığına...
Sonra derince susmalı,
Bir anda yok olmalı hayatından..
Görmeli, her şiir yazan şair,
Kağıda dökülen her duygu sahir mi?
Ve kelimeler o kadar bakir mi?
Demek ki yoksa elinden tutan,
Sessizlik kalır geride, koca bir fısıltı..
Yazmayla şair olmuyorsa insan,
Kaleminden dökülen ufacık bir kırıntı..
Ve kırıntılar şairleri değil kuşları besler...
Harun GüvenKayıt Tarihi : 20.12.2016 13:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Harun Güven](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/20/ogretebilmeli-insan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!