Öğret ellerime çiçek nasıl tutulur

Öğret ellerime çiçek nasıl tutulur

Uzat ellerini öğretmenim
Yaşı yoktur öğrenmenin
Ben bir ağacım en düz dalımı eğit benim
Yunus ellerinle Taptuk dergahında

Ben de sana öğrenci olayım
Öğret ellerime çiçek nasıl tutulur
Nasıl okşanır bir yetimin başı
Ben de sana öğrenci olmalıyım
Masal yerine bana anlatmalısın
Bulut neden ağlar
Toprak neden güler gül gül

Eğitim cim olmaktır senin kitabında
Bir nokta olmak karanlığın özgürlüğü

Ben öğrenmedim yıldızların isimlerini
Geceler yaşadım

Bozuk tuttum dünyanın terazisini
Benim bayramlarım olmadı

Ben de senin öğrencin olayım
Işık ışık içime gir

Bu baş düşşün secdeye
Elif gibi kırılmamayı öğret
Döven ellerini öpeyim
Gül açsın vurduğun yerde
Eğitim eğilmemektir senin kitabında

Güz koşar adım geliyor boynum bükük
Bir donmuş deniz suskun içim...

Yer yüzünde ağlayan bir bulutum mavilik için
Mutluluk için
Uzat elini öğretmenim