Öğret Bana Öğretmenim… Şiiri - İbrahim Cuma

Öğret bana!
Yaşamayı öğret;
Yaşamı taşımayı öğret;
Yaşanacak, her bir aşamayı öğret…

Karıncanın oflamadan sırtlandığı hayatı,
Arıların türkülerle topladığı nebatı,
Her canlıya bahşedilen sanatı
İnsanlığa, hakka sebatı
Kâinatı öğret

Öğret bana!
Doğruyu övmeyi öğret.
Zorluğu savmayı öğret
Zalimi kovmayı,
Sevmeyi öğret…

Sen öğret ki cehalet hiç kalmasın.
Bu dünyada zalime yer olmasın.
Savaşlarda bu çocuklar ölmesin
Tüm bunları öğret bana ne olur.

Ne olur,
Bilmek istediğim kadar bilgiyi,
Sevilmek istediğim kadar sevgiyi,
Hak ettiğim kadar övgüyü öğret.
Yaşamayı öğret ne olur…