Öğret bana Şiiri - Muhammet Faruk Koca

Can evimden selam sana Yaradan’ın diliyle,
Sessiz sükûn içinde geçen gece,
Bin bir renge boyamışsın sen öğrencilerini,
Sen söyle dinlesin âlem,
Yedi kat göğün yedi kat rengisin,
Buluşsun hepsi kalemlerin şefaatinde,
Can ver buluta şükre selamet,
Bitecek elbet sayılı günler,
Unutulmayacak gönül defterin,
Konuştur bulutu,
Kıvransın şefaatinden biten gece,
Allah adıyla canlansın allemler,
Bir gün buluşacak bu Mukaddes eller,
Sen öğretin kelimeleri peygamber diliyle,
Sor çiçeğe öğret,
Bir kelimeyle âlemlerden yer göster,
Sen âlimsin öpülesi ellerini uzat,
Uzat kana kana içeyim seni,
Kelimelerle öğrettin âlemleri,
Sen hoca Sibelsin,
Sana şükür âlemlerden kucak kucak,
Sen ilim irfan evladı,
Tanrım verdi sana şükür çeşmesinden bir bardak şerbet,
Sen açtın kollarını deryaya ilimle kucakladın bizi,
Düşmeden kaldırdın bizi,
Göklere çıkardın bizi,
Uzat öpülesi ellerini,
Kana kana içeyim seni.

(03.05.2001)