Öğret Bana.... Şiiri - İbrahim Yuka

Çığlık çığlığa susmakta yürek
Kayboldu sevdanın mahcup gülüşleri.
Kıyamadığın damlalar süzülmekte şimdi.
Gururun öfkesi patladı duvarlara..
Bu final alkışı hak etmedi....
Nöbetteyken sana yüreğim.
Nasıl firar ettin.
Sense gitme telaşında.
Bir gün daha kalmanı dileyerek Tanrıdan.
Canımı bıraktım avuclarında.
Tan kızıllığında...
Gülüşlerimiz vardı sırlı camda.
Şimdi sende kaldı o suret.
Sancıların mekanı belli.
Tam şuramda sol yanımda.
Söyle nasıl çıkacağım sabaha....
Damla damla çoğalan sevgin.
Yanında birde demlenen hasretin.
İmkansızlığın öldürdüğü hayaller.
Bimekandı düşlerim.
Biliyorum artık,beklemek nafile.
Bitmekte hayat bu son perdede.
Vur sevdiğim bulutları bir birine.
Bir anlık ışığada razıyım.
Çaksın şimşek.
Yağsın yağmur dolu dizgin.
Hazırım boğulmaya.
Yada güneşi yeniden doğdur.
Ne olur.....
Şimdi sadece susmak mı düşmeli payıma.
Bozguna uğramış sevgi sözcükleri.
Düşmemeli ardına.
Nasıl diner bu acı?
Hatıralar akın ederken yüreğime
Söyle nasıl unutulur.
Öğret bana........