En dolusundan yağmurlar yanlızlıkla başlar
Yine aylamaklıyım, yine gözlerim dolu
Ağzımda bir avuç öfke ha aktı ha akıcak
Bir koşu tutturmuşum ki görme acırsın
Öylesine kaçıyorum benliğimden
Nereye bilmem kayboldu gülüşlerim
Aydınlığa hasretken neden her yer karanlık
Sen olmadan yaşamayı öğrenmeliyim
10.02.1985
Tülin DinçayKayıt Tarihi : 26.12.2006 15:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!