Herkes yaşadıkça birşeyler öğrenmiş hayattan..
Ben de öğrendim;
Göz görünce gönül istiyor..
Gönül eremeyince yürek inciniyor..
En iyisi görmemek-bilmemek..
Kısaca; hiç ÖĞRENMEMEK! ! ..
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Şiirinizin içindeki ironi çok güzel... Ancak.,
bilmeden-öğrenmeden yaşamak., yaşamak değil ancak yaşamamak diye nitelenebilir...
Kaleminize sağlık....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta