Keşke;
Seni sevdiğim gibi sevseydim Rabbi
Sana inandığım gibi inansam
Sana güvendiğim gibi güvensem
Ne kadar acizmişim
Bir tarafta yaratan, diğerinde yaratılan
Ve ben yaratılanı seçmişim
Ondan beklemişim ne beklemişsem
Aptalmışım ama görememişim
Şimdi kimden özür dileyim?
Gerçek sevgi sahibinden mi?
Ellerimle kıydığım kalbimden mi?
Şimdi anlıyorum aslında
Niye bu kadar çok şey yaşadığımı
Bilmeden küfre bulandım
Tövbe! Pişmanım!
Bu yüzden verilen cezaya razıyım
Ya! Mevla’m öğrendi bu kulun
Senmişsin her şeye deyen
Gerisi koca bir yalan
Artık hakkı adaletine sığınıyorum
Hakkımsa yaşadıklarım
Sesimi çıkarmıyor susuyorum
Değilse eğer
Hakkı tecelliyi senden diliyorum
Artık bir sana güveniyor
Hakkım olanı senden bekliyorum
Ne güzel demiş Yunus:
“Yaratılanı severim yaratandan ötürü”
Ve ben bunu şimdi anlıyorum
Önce hürmetim “Sana”
Sonra artık, kullarına!
Kısaca diyorum…
…ben kul olmayı
Büyük bir musibetten sonra
Öğreniyorum…
Kayıt Tarihi : 1.3.2012 09:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!