Öğreniyorsun Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Eh yavaş yavaş ta olsa
Sevmeyi öğreniyorsun
Kini nefreti at arkana
Desem de olmaz ki;
Geri dönüpte ya seni bulursa.
Toprağa göm desem
Toprak kabul etmez
Sevgisiz hayat yürümez
Diyemem ki kalbim affetmez
O zaman çelişki olur sözümde
Bir kıvılcım dahi kalsa gönlümde
Tutuştururum senin aşkınla
Eh sen de yavaş yavaş
Affetmeyi öğreniyorsun
Eskisi gibi değilsin değişiyorsun
Sen de sevmeyi öğreniyorsun
Yakıştıramadım sana kıskançlığı
Barındıramazsın biliyorum içinde haseti
İşte böyle bunca yılın hasreti
Özlemeyi, kavuşmayı, kucaklaşmayı
Giderken yakıp yıkmamayı
Bak sen bile öğreniyorsun

16-Eylül-2007-Ankara