Öğrenilmiş Çaresizliğim#
Sen benim öğrenilmiş çaresizliğimdin
Koşulsuz uyarıcı gibi girdin hayatıma
Bakışların kalıcı izli etkiler bıraktı yüreğimde
Oysa refleksifti sana olan tüm davranışlarım
En kritik dönemde çıktın karşıma
Ondandı bütün saplantılarım
Gelişin tüm gelişim alanlarımı etkiledi
Ne kalıtım ne çevre
Hiçbiri senin kadar belirlemedi beni
Şimdi id’im diyor ki tut kolundan çek götür
Gönlünün istediği yere
Süperegom engel oluyor bana
Egom bir orta yol bulunur elbet diyor
Ne bileyim, yoksun ya
Karmakarışığım işte
Sen benim öğrenilmiş çaresizliğimdin
Bazen senden nefret ediyordum
Aynı anda seni sevdiğim geliyordu aklıma
Yaklaşma-kaçınma çatışmasına giriyordum
Bazen sevdamı bastırıyor, bazen yadsıyordum
Sonra bir ben mi aşka düştüm
Benim gibi niceleri vardır, diye yansıtma yapıyordum
Dayanmak istiyordum
Dayanamıyordum
Sen benim öğrenilmiş çaresizliğimdin
Aşkta başaramadım, biliyorum
Şiirde ödünleniyourm
Bazen fotoğraflarınla konuşup geriliyor
Bazen sevgilileri el ele görüp özdeşim kuruyorum
Seni ölesiye sevdiğim halde sevmiyormuş gibi davranıp
Karşıt tepki geliştiriyorum
Yaklaşmaya karşı yalıtılmışlığın pençesindeyim
Ölmeye ya da duygusal soyutlanmaya çok az kaldı
Biliyorum
Tutunmak istiyorum
Tutunamıyorum
Sen benim öğrenilmiş çaresizliğimdin
Uzun süre seni kalbimin asıl sahibi sanıp
Sembiyotik düşüncelere daldım
İdeal benliğim ve gerçek benliğim arasında uçurum var
Öz saygım yerlerde
Sensizlik Maslow’un piramidinde
Sevgi ve ait olma basamağına hapsetti beni
Ne açlık-susuzluk aklımda ne de ölüm korkusu
Ne saygı ne estetik ne bilmem ne
Bir tek sen
Tüm basamaklar sana çıkıyor
Sen olmadan asla
Sen benim öğrenilmiş çaresizliğimdin
Seni bir türlü çözemedim
Hiçbir ölçme aracı açıklayamadı seni bana
Güverinlik, geçerlik, kullanışlık kimin umurunda
Hatalarla geçti sevdamız
Sistematik, sabit, tesadüfi
Hepsi bir arada
En büyük hatam seni sevmekti
Standart sapman kadar taş düşsün başıma
Yordayamadım, uygunluğa bağlayamadım seni
Ne belirtke tablosu, ne fektör analizi
Hepsi bir yana
Sen benim öğrenilmiş çaresizliğimdin
Sana şiirler yazıyordum uykusuz gecelerde
Ama sen anlamıyordun
Senin için dualar ediyordum beklentisiz, öylece
Sen umursamıyordun
Saçının teline zarar gelmesin diye çırpınıyordum
Sen hiç bilmiyordun
Bugün yıllar geçti aradan
Sen başka bir âlemde
Ben evden işe, işten eve
İçimdeki bir gerçeği
Kendini gerçekleştiren kehanetler içinde
Yeniden haykırıyorum
SEN BENİM ÖĞRENİLMİŞ ÇARESİZLİĞİMDİN
Dinle...
(04.01.2021)
Kaan YıldızKayıt Tarihi : 4.1.2021 14:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!