Öğrenilmiş Aptallık Şiiri - Murat Karatekin

Öğrenilmiş çaresizlik kişinin pasifliği, eyleme geçememesi ve yaşamını kontrol edememesinin, kişinin daha önce kontrol etmeye çalıştığı ancak başarılı olamadığı olaylar ve travmaların bir sonucu olarak geliştiği düşünülür.

Tüm bunları düşündüğümde ve son zamanlarda yaşanan olayları gözlemlediğimde öğrenilmiş çaresizlik kadar öğrenilmiş aptallığın da mümkün olduğunu düşünüyorum zira yaşanan bunca aptallığın mantıklı bir açıklaması olmalı yoksa varoluşumuzun ve bir biri ardına gelişen bu kadar aptalca olay, hareket ve sürüler halinde aptallığa koşmanın hiçbir açıklamasının olmayacak olması en az bu yaşananlar kadar saçma olacaktır.

İnsanların bir sloganın peşinden, düşünmeden ve kendisine ait olmadığı halde bir saçmalığı gayet ihtiraslı, istekli ve önüne gelen her şeye karşı duracak şekilde koşuyor olmasını başka hiçbir şekilde açıklanabileceğini düşünmüyorum. Bu durumu açıklayan belki de en önemli unsur ailemizden ve yaşadığımız sosyo-ekonomik çevreden bize kümülatif artarak aktarılan, sürekli tekrarlanan ve Pavlov’un deneyinde olduğu gibi zil çalınca yemek yiyeceğini düşünen köpeklerin göstermiş olduğu tepkilerin benzerini gösteriyor olmamız. Bu şartlar altında zilin yerini yaşanan bir durum karşısında ortaya atılan bir slogan almakta ve kimse olayı düşünmeden, önüne, arkasına, sağına, soluna bakmadan kısaca neden ve sonuç ilişkisi kurmadan bu sloganın ardında toplanarak bir aptallar yığını oluşturabiliyorlar. Tam da bu yüzden neden-sonuç ilişkisini kurmadan başkası tarafından düşünülen, ailemize ve yaşadığımız alana zerk edilen bir fikri hiç sorgulamadan kabul ediyor ve bunu savunuyor olmak bence tam da öğrenilmiş aptallığa denk geliyor.

Özgür düşünce slogan peşinde koşmaz, olaylar ve durumlar karşısında toplum mühendislerince belirlenen fikirleri kendi fikriymiş gibi savunmaz. Özgür düşünce belki de tam da bu yüzden çok önemli ve bundan sonra gelecek olan sürgünlere özümsetilmeli aksi takdirde bu öğrenilmiş aptallığın bir sonu gelmeyecek ve bizde yıllardır konuştuğumuz ve bir türlü çözemediğimiz sorunlarla yaşamaya devam ediyor olacağız.

Özgür düşünceye sahip çocukların yetişmediği bir toplumda refah ve adaletin olmayacağı çok aşikar. Öğrenilmiş aptallık kümülatif olarak artmaya devam ederse ve engellenemezse bir sonraki jenerasyonun çocukları Mevlana’nın aşk sözleri söyleyen bir Don Juan olduğunu düşünecek olmaları içten bile değil.

Free your mind :)

MK...

Murat Karatekin
Kayıt Tarihi : 3.2.2011 10:39:00