ilk olarak tarhana çorbası(hayatımın vazgeçilmezi) olmadan yaşamayı öğrendim.yemekler her ne kadar yenmeyecek de olsa yine de yemeyi öğrendim.kendimle yüzleşmeyi öğrendim zor da olsa.eve dönüş gününü saymayı öğrendim.
sensizlik,evde bir yere kadar acıtırdı canımı burda ise her zamankinden fazla hissettiriyor kendini.geçmişe olan özlemle birlikte daha çok hasar veriyor yüreğime.
erzurumda yazın hiç gelmeyeceği düşüncesini öğrendim.soğuğun bedenimden öte kalbime işlemesini öğrendim.kalbimi dondurmasını istedim bir daha kimseye kanmasın diye.
burda arkadaşlığın zor edinildiğini öğrendim.kimseye güvenmemeyidaha fazla hissettim.kendime olan güvenimi öğrendim,son olarak bu güveni hiç birşeye değişmemeyi öğrendim...
Kayıt Tarihi : 1.8.2009 16:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!