Öğrenemedim Yalnızlığı...

dün gece
yine yalnızdım
türküler söyleyerek sana seslendim.

kokladım durdum gizlice
yalnızlığımı
dönüp sensiz geçen zamanıma baktığımda
sessizce döküldü gözyaşlarım
nefesini hissettim o an yüreğimde.

dalıp gittim birden ayrılığa
kelimeler düğümlendi birer birer boğazımda
boyun eğdim ben bu yalan dünyaya
üzerime değdi ilk bahar yağmurları
işte o an hissettim yalnızlığımı.

sandım ki felek kapışıyor bedenimle
seslendim sessizce ruhumun karanlığından faydalanma
emanet geldik bu yalan dünyaya.

sen giderken
büktüm boynumu
boğazım düğüm gönlüm yaralı
öğrenemedim bir türlü senden ayrı kalmayı
isyanım var benim alnımdaki kara yazıma.

gökyüzüne anlattım sessizce kara yazımı
gökyüzünü sardı kara bulutlar
hadi çağla gökyüzü ıslat bedenimi
düşmesin dilimde eski şarkılar
ölümde betermiş senden ayrı yaşamak
bir türlü öğrenemedim yalnızlığı...
Hüseyin YANMAZ
15/02/2013