Öğrenemedim Şiiri - Mehmet Hanifi Ekici

Bir türlü yetmedim kendi kendime,
Kendimi bir yere konduramadım,
Bir veri bulmadım benden öteye,
Bir türlü bakmayı öğrenemedim...

Yetmedi buralar biçare kaldım,
Sıkıştım arada kıvrandım durdum,
Bazen cefa sürdüm bazen savruldum,
Bir türlü çakmayı öğrenemedim...

İronik Dünya'ya ben niye geldim,
Sen olan ceylanı ben niye sevdim,
Aldığım maaşla geçinemedim,
Bir türlü kakmayı öğrenemedim...

Komşu Aya gitti ben yaya kaldım ,
Döndüm kaderime ağladım durdum,
Kırk yılın sonunda bir ayna buldum,
Taktım da bakmayı öğrenemedim...