Öğrenemedim Şiiri - Cebbar Korkmaz

ÖĞRENEMEDİM
Sevgili anacığım
Çocukluğumda bana verdiğin öğütlerle
Vicdanımda öyle bir terazi kurdun ki
Harama el uzatamaz
Kimsenin namusuna ters gözle bakamaz
Yanlışa sapamaz oldum
Ben o zamanlar vicdanın ne olduğunu bilmezdim
Vicdan nedir diye sorduğumda
Gülmüş
Yüreğinde,ki yanlışlarla doğruları tartan terazidir
İçinden zerre kadar acı hissettiğin hiçbir şeyi yapma
Günaha girersin demiştin
Ben çocukluğum da günahtan çok korkardım
Hep senin bu nasihatlerine bağlı kaldım
Bu yüzden hayatın tüm acıları aldım
Pişman mısın diye sorarsan
Bilirsin kızgınlığım,da her şeyi çiğner geçerim
Ama canımdan geçer
Asla senin sözlerinin üzerinden geçmem
Bazen bu dürüstlüğü bana aşılamana çok kızıyorum
Bu kadar çürümüşlüğün içinde Sağlam kalmak
Bu kadar sahtekarlığın içinde doğru olmak
Bu kadar namussuzluğun içinde namuslu olmak
Bu kadar alçaklığın içinde
Adam gibi adam olmak o kadar zor ki ancığım bilemezsin
Bana çok oku çok şey öğren demiştin,ya
Çok okudum
Çok şey öğrendim
Ama bir türlü namussuzluğu
Alçaklığı
Adam satmayı
İnsanları arkasından hançerlemeyi öğrenemedim
Beni affet anacığım
2011 Cebbar korkmaz Bornova İzmir
Bu eser isim dahil tescillenmiş olup tüm yasal hakları mevcuttur iktibas edileme