İyilere darılır, kötülere sarılırdı.
Şefkate kırılır, şiddete bayılırdı.
Dostu hor görür adam kayırırdı.
Doğruyu yanlışı hiç öğrenemedi.
Drama güler, komediye ağlardı.
Sükut için, ağzına bez bağlardı.
Dostundan fazla düşmanı vardı.
İyiyi de, kötüyü de öğrenemedi.
Her akşam içer, az yemek yerdi.
Hiç borç istemezdi ama verirdi.
Kimin başı sıkışsa koşar gelirdi.
Sevmeyi ve nefreti öğrenemedi.
Ana baba şefkati, hiç yaşamadı.
Cami avlusundan kimse almadı
O sahipsiz bebek, imamda kaldı.
Çocukluğu, gençliği yaşayamadı.
2021
Kayıt Tarihi : 25.1.2021 18:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uğur Musab Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/25/ogrenemedi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!