Öğreneceğim... Şiiri - Fatih Çorbacioglu

Ateş hatlarından çılgınca geçtim
Korkularımı sevgimle içimde büyütüp
Korkmadan sevmeye başlıyorum..
Aslında korktukça dahada çok sevdim...

Gözlere baktım yarınlara gözlerinde baktım.
Yarına hasatını ektiğin umutları..
Er geç açacaktı...
Yüzünde açan gülücükleri taklit ederek,
Çocuk ruhumu değersiz değerlere,
Sırtını dönmüş saflığında buluyorum..
Resimleri duvarlara çizeceğim..
Yeşil bir kentte ayak basıyorum..

Sevdayı bilmeyenlerle
Dakika beş para etmedisede peşin ödemem,
Ne de iyi olmuş...
Sonsuz olan sevgini son anları olamamasını
yaşıyorum...
Felç olan körleşmiş yüreğimi keşf ediyorum..
Onu nazlıyorum artık..

Kum saatimi kolumdan göğe vuruyor...!
Saniyeleri geridebırakan saliseler çözülüyor..
Korkaklığı yeniyorum..
Her kadın aynı olmadığını biliyorum..
Başlacakların korkusuz cesaretini buldum..

Aşk yok sonra hüzün yok...
Hüznü boğmak,hüznün seni beni boğması imkasız..
Yürümeyi öğreniyorum...Koşmaya ne kaldı..
Hayata döndüm..
Bak bakın kendimi düşünüyorum..
Bigece yüreğim ölümünde sağ çıktı..
Doğan ben oldum..sen doğdun...

Sana ait ne varsa tanımlıyorum
Duyguların ilham meleğim
Kendimi keşfettikçe yelkenlimin...
Güvertesi dim dik duruyor...
Hazır nazır bir keşfe sonsuzluğu bilemem..
Keşfettikçe öğreneceğim...