Çoğumuzun öyle bir şansı bile yoktu

Ait olmanın hazzını öğretemediler bize
Bağıl olmanın boğuculuğu kadar
Bağımsızlığî nimet sanışımız ondandır
Yalnızlığı huzur sanışımız kadar
Karalıklarını fark ettiren beyazdık
O yûzden üzerimize hep
Kendileriden bildikleri çamurları attılar
Bize kıskançlıktan kokuşmuş
Fikirdaşlarıyla saldıdılar
Hep gıyabımızda bizi sallandırdılar
Terazisiz yargıçlarıyla
Yamuk ayaklı darağaçlarında sabahlara dek
Oysa ne kadar iyiliğe inancımız vardı
Onu taşıyan küçük kalbi gagalarında
Yitirdik , akbabalar gibi paylaştılar
Bağımızlığı nimet saymak bizim için nimetti
Çoğumuzun öyle bir şansı bile yoktu