ÖĞRENDİM Kİ / 89
İnsana saygın sonsuz fakat sabrın sınırlı olsun
★☆★H Gürbüz
Bir ağacın iki dalında seni tatlı beni acı yaratmış
★☆★H Gürbüz
İhlas ile gelen bu yoldan dönmez Dost olan dostundan ikilik bilmez
Eri Hak görmeyen Hakkı da göremez Gözün bakar amma körden sayılır
★☆★H Gürbüz
Ölmek yaşamının ilk şartı bir gün mutlaka ölmektir
★☆★H Gürbüz
Dürüst insan incindiği zaman uzaklaşır ve hiç bir şey söylemez
★☆★H Gürbüz
Düşünsene hayat zaten berbat ve bir de ölüyorsun
★☆★H Gürbüz
Sevmek sevilmeyi gerektirir söylemek kolay taşımak zor mış gibi yapmak kolay ama gösterilmesi gayet zordur
★☆★H Gürbüz
Dostunu erkekçe seven kişi pervane gibi özler ateşi sevip de yanmaktan kaçanların masal anlatmaktır bütün işi
★☆★H Gürbüz
Bakmayın insanların beni çok sevecek birini arıyorum demesine büyük bir sevgiye maruz kalınca hepsi kaçacak delik arıyor
★☆★H Gürbüz
Kayıt Tarihi : 6.3.2024 20:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!