Öğrendim Ki 162 Şiiri - Hacı Gürbüz 2

ÖĞRENDİM Kİ / 162

Mutlu insan yalnızca midesi doyan değil bilakis ruhu ve gönlü doyan insandır gönlü ve zihni doyan insan daha fazla gülümser daha çok paylaşır daha yardımsever ve mutlu olurlar

★☆★ H Gürbüz

Kirpilere mi özendin hasretin diken diken içime saplanıyor sana ulaşamıyorum

★☆★H Gürbüz

Sanat ihtiyacı abideleştirir estetik ise ebedileştirir çünkü estetik ve sanat hem bilgi hem de bilinçli yaşamın sonsuzluğun ve aşkın adıdır

★☆★H Gürbüz

Gürbüz’üm kadınlar hem evin hem kalbin ışığıdır o yoksa karanlıktasın

★☆★H Gürbüz

Allah eşyanın tümüne sevgilidir her şeyin ve herkesin coşkuyla tutunduğu sevgilidir

★☆★H Gürbüz

Allah Tanrı' dır ama her tarı Allah değildir

★☆★H Gürbüz

Bizler bilimin talipleriyiz ve aşk kitabı okuruz

★☆★H Gürbüz

Ahlak hep güçlüden yanaysa ahlaksız olmak en büyük ahlaktır bu dünyada

★☆★H Gürbüz

Gürbüz’üm benim mezhebim aşk mezhebidir aşkın kervanı beni nereye götürürsen dinim imanım orada benim

★☆★H Gürbüz