Öğrendim Ben Şiiri - Düşünce Dünyası

Seni kim gönderdi BEN'den.?
Kim kıydı BANA seni böyle severken
Kaç akasya kokusu vurdu yüzüme.
Kokunu hatırlatarak soluğuna kıyamadığım, soluğumu kesip gitti.
İçimde kıyametler kopuyor, gecenin hüzünlü karanlığında.
Canım yanıyor, sen gibi sevenim olsada, SEN gibi seveceğim,
Hiç bir zaman olmayacak,
Kim demiş uzağım diye SANA
İnsan dediğin, sevdiği kadar yakındır insana.
Belki şah damarındayım BEN,
Belki kirpiğinin ucunda,
Sen gel söz ömrümle karşılarım tüm mutluluk masraflarını.
Hiç kimseyi senin kadar sevmedi yüreğim.
Nefesinin sıcaklığında ısınırken avuç içlerim,
En çok gözlerinin kahvesinde saklanmayı sevdi gözlerim.
Yaz yağmurlarıyla ıslanırken bedenlerimiz,
Bir tek senin şubatlarında üşümekten vazgeçti ellerim.
Ama ne yapsan kızamadım sana.
Hayat bu zorluklar beni yıldıramaz ki!
Zorluklara göğüs germeyi öğrendim ben,
Çelme takıp itenlere aldırmıyorum ki!
Düştüğüm yerden kalkmasını öğrendim ben
Hakkımda konuşanları takmıyorum ki!
Gülüp geçmesini öğrendim ben.
Dostlarımı tanıyorum, HAYAT'ı öğrendim ben.!