Öğrendim Artık Şiiri - Serden Geçti

Göğsümde yanan kara belayı
Sardıkça kanayan derin yarayı
Dostun ağzındaki acı baklayı
Çiğneye, çiğneye öğrendim artık

Evlerde beklenen garip babayı
Vitrinler önünde hesap yapmayı
Yüzünü döküpte eve varmayı
Fakıra baka, baka öğrendim artık

Bülbülün gözünden düşen damlayı
Dikenlerin içinde kuruyan yaprağı
Yeşeren umudu güze sermeyi
Ağlaya, ağlaya öğrendim artık

Söylenen unutulmaz geçsede zamanı
Sevdamı bağrıma basıp kovmayı
Üç günden sonra, yaşımı tutmayı
Bebesini toprağa verenden öğrendim

Mecnunu çöle vuran kara yazıyı
Burnumda tüten deli yosmayı
İstesem, istemesemde alın yazımı
Boynumu büke, büke öğrendim artık

Yollar uzadıkça yük ağırlaştı
Şartla değiştikçe giden çoğaldı
İnsanlar içinde yalnız kalmayı
Göğsüme vura, vura öğrendim artık

Yetmezmiş sevmek aslı var-imiş
Selamete giden yol bu değil-imiş
Sadrımdan düşen son damla-imiş
Taşıra, taşıra öğrendim artık

Yıllardan değil kandığım sözlerle
Yüzlerden değil yandığım gözlerle
Eğriden doğruya aklım ermeye
Aldana, aldana öğrendim artık

Yüreğim tutuldu soğuk odanda
Şiirim roman oldu gönül masanda
Anlasanda olur, anlamasanda
Anlata, anlata usandım artık

Neymiş yakın neymiş uzak
Belki şimdi belkide ırak
Ne zaman bilemem ama muhakkak
Verince canımı çıkacan, içimden artık…

SERDENGEÇTİ
06.01.2019
02:59