Öğrendim! ... Şiiri - İbrahim Ormancı

Çocuksun demiştin ya bana,
Evet, haklıydın çocuktum o vakitler...
İnsan ayrılıklar büyütürmüş,
Yaşayarak öğrendim....
*
Döktüğüm gözyaşları,
Ayrılığa çare mi oldu sanki...
Kaderine rıza göstermeyi,
Senin aşkını bir yaşam boyu,
Taşıyarak öğrendim...
*
Davul dengi dengine vururmuş derler ya,
Boynumun ölçüsünü aldım efendim...
Ben senden önce zır cahilmişim meğer,
Sana yenilerek öğrendim! ...