Erkek gibi tuttuğum nöbetimde
Kadın gibi ağlamayı öğrendim
Sılamdan uzak gurbet elinde
Kor gibi yanmayı öğrendim
Umutla yaşarken şu dünyada
Her şeyin boş olduğunu öğrendim
Karabasanları görürken rüyamda
Neşenin üç, hüznün beş olduğunu öğrendim
Ben gülerken umutsuzluğu
Ölürken ölümsüzlüğü öğrendim
Aşk çöllerindeki susuzluğu
Dertlerdeki sonsuzluğu öğrendim
Yalan dünyanın her şeyini
İnsan sarraflığını öğrendim
Umutsuz sevdanın ateşini
Körükleyen karanlığı öğrendim
Kayıt Tarihi : 13.10.2008 19:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!