Asır gibi geçen günlere asi
Olmayı öğretti hasretin bana
Vuslata hicranı anlatan sesi
Bulmayı öğretti hasretin bana
Bakışın yaktı ya kalpte ateşi
Bulunmaz çektiğim çilenin eşi
Yıllardır kurumuş gözlerden yaşı
Silmeyi öğretti hasretin bana
Bülbülü narıma ağlatan dildim
Daldan koparıldım sana dürüldüm
Saçına girmeye amade güldüm
Solmayı öğretti hasretin bana
Çektiğim çileyi bilmesen bile
Bir fotoğraf şahit düştüğüm hale
Ruhumu aşkınla saran hayale
Dalmayı öğretti hasretin bana
Zulmeden bu sensiz hayattan geçip
Teninin renginden kefeni biçip
Kara gözlerinin zehrini içip
Ölmeyi öğretti hasretin bana
Kayıt Tarihi : 10.6.2007 21:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bülent Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/10/ogrendim-45.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!