Öğrendim Şiiri - Bahadır Bolat

Gidişin bana çok şey öğretti.
Hayatın ters yüzünü gördüm sensiz kalınca.
İlk: kapıyı çarpıp kaçınca,
Yığılıp kalmayı öğrendim olduğum yerde!
Afallamayı ve şaşkınlığı tattım.
Aptalca;
Şimdi ne olacak demeyi öğrendim çıkıp gidince sen!
Ve sen beni terkedince,
Çaresizliği öğrendim sevdiğim...

Sen beni zindanlara kapatıp gidince;
Pişmanlığı öğrendim!
Seni kıran dillerim tutulsun diye,
Beddua etmeyi öğrendim!
Sen gidince duvarlara yumruk atarak
Acıyı öğrendim!
Ama hiçbir acı
Gidişin kadar sancı vermedi bana!
Sen gidince canımın içi;
Geri dönmen için haykırarak yalvarmayı,
Pencerelere dayanıp yoluna bakmayı,
Her anımda dalıp düşünmeyi öğrendim!
Ve sen beni terk edince;
Sensizliği öğrendim sevdiğim...

Sen beni karanlık bir boşluğa bırakınca gidişimle,
Sana kavuşmak için çareler aramayı öğrendim!
Senin olmadığın bu ölüm orucunda;
Uykusuz kalmayı, deli divane olmayı,
Sarhoşluğu ve kavgayı,
İki dudağımın arasından düşmeyen sigarayı,
Issız sokakların geceki halini,
Gelişinin hayalini ve olmayışının yıkılışını,
Son hatıralarına bakamamayı,
Utancımdan aynanın yüzünü unutmayı,
Ayrılığı, umutsuzluğu ve umudu,
En önemlisi bir insanı özlemeyi öğrendim sevdiğim!
Ve sen beni terk edince;
Hıçkırarak ağlamayı öğrendim sevdiğim...