Sensiz yaşamak,
Nasılmış öğrendim.
Ölürüm diyordum ya,
Ölmedim...
Herşeyi,
Yeni baştan öğrenmek gibi bir şey!
Lakin,
Çocuksu bir coşku değil içindeki,
Suskun bir keder...
Unutmadım!
...gamzelerini...
..gülen gözlerini...
...sesini....
..ve yakan seni!
Yokluğuna alıştım.
Sensiz yaşamak nasılmış bak!
Bak artık anladım..!
Yalnız kaldırımlarında yüreğimin
Yiter giderim!
... tükenirim!
Git deme bana!
...gidemem
Vazgeçemem, diyordum ya,
Yittim...
Gittim...
Tükendim...
Vazgeçtim....
Sen istedin!
Ben öğrendim...
Öleyim dedim
... ölmedim...
Kayıt Tarihi : 5.6.2007 11:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Songül Uçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/05/ogrendim-43.jpg)
...gamzelerini...
..gülen gözlerini...
...sesini....
..ve yakan seni!
Yokluğuna alıştım.
Sensiz yaşamak nasılmış bak!
Bak artık anladım..!
harika bir çalışma kutlarım saygı ve sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (3)