Öğrendim Şiiri - Önder Karaçay

Mutluluğun insan hayatında en az şeye ihtiyaç duyabilmek olduğunu,
Kimse kimseyi sevmeye zorlayamaz.
Ancak kendinizi sevilecek biri yapabildiğimizi,
Gerisi karşı tarafın işi olduğunu,
Güven oluşturmak yıllar alıyor,
Güven kaybetmek için bir anın yettiğini,
Kendini başkalarıyla kıyaslamak değil
Kendini kendi en iyin ile karşılaştırarak,
Kıyaslama yapmanın sonuç getirdiğini öğrendim.

Başımıza ne geldiği o kadar önemli değil,
Başımıza gelenlerle ilgili bizim ne yaptığımız daha önemli olduğunu,
Olmak istediğimiz insan çok vakit alıyor
Hiç kaybedecek zamanımızın olmadığını,
Bütün sevdiklerimizle iyi ayrılmak gerekiyor,
Hangisinin son görüşmemiz olacağını bilmediğimizi,
Tepkilerimizi kontrol etmezsek,
Tepkilerin bizim hayatımızı kontrol edeceğini öğrendim.

Para kadar ve paranın peşine düşüp
Kendini başarılı sananlar kadar ucuz başarı olmadığını,
Kendisiyle dürüst kalanların,
Daha uzun yol yürüyeceğini,
Uzun yolculuğun küçük bir adımla başladığını
Sözlerimiz yürekten gelmiyorsa
Hiç bir zaman başka bir yürekte karşılık bulamadığını öğrendim.

Hayatımda başarısızlık yoksa hiç riske girmediğimi,
Başarı istediğimi elde etmek, mutluluk ise elde ettiğimi sevebilmek olduğunu,
Hayatta iyi bir izlenim verebilmek için ikinci bir şansın olmadığını,
Rüzgarın yönünü değiştiremiyorsam,
Sorun yelkenlerimi doğru ayarlamamış olduğunu öğrendim.

Anne ve babalar çocuklar için tabiatın onlara sunduğu bankalarıdır.
Ve her çocuk bir gün kendisinin de banka olacağını bilmesi gerektiğini,
En büyük banka evren banktır.
Karşılıksız ödeyen tek banka olduğunu,
Kibrit yerine kaleme tutulan kağıdın
Daha fazla ışık verdiğini,
Hayatın seyirci koltuğunda oturma yeri olmayıp
Bizzat sahnenin kendisi olduğunu öğrendim.

Fırsatlar zorlukların içindedir.
Bizim onları fark etmemizi beklediğini,
Mucizeleri, enerjimizi korkularımız için değil,
Hayallerimiz için harcadığımızda daha huzurlu yaşayabileceğimizi,
İster beğenelim, ister beğenmeyelim bedenimiz bizimle,
Hayatımız boyunca olacak ve bedenimizi sevmek zorunda olduğumuzu,
Dünyaya geldiğimizde hayat okuluna kayıt yaptırırız, dersteyiz.
Her günün bize bir şey öğrettiğini öğrendim.

Hata yapmak hayatın gerçeğidir.
Önemli olan aynı hatayı tekrar etmemek
Hatalardan ders almak gerektiğini,
Bir dersi öğrenmenin en doğru yolu
O dersi daha çok tekrar etmek olduğunu,
Öğrenmenin sonu yoktur.
Öğrenmek ölümle son derse gireceğini,
Hayatta hedeflerimizin olması şarttır.
Ve hayatta hedeflerimize ulaştıkça
Çıtayı yükseltmek gerekir.
Bizi diri tutanın bu olduğunu öğrendim.

Başkalarının ayna olduğunu
O aynada görmek istediğimiz çok şeyi görebileceğimizi,
İstediğim hayatı yaşamak kendi elimizdedir.
Çünkü seçimleri yapanın biz olduğumuzu,
Yaşam ile ilgili her sorunun cevabı içimizdedir.
Yeter ki onu çıkarabilmesini bilmemiz gerektiğini,
Sevgide ölçü olmadığını
Sevginin üzerine, sağına, soluna
Anlaşmalar konulamayacağını öğrendim.

Hayatın bölünmek değil
Bölüşerek paylaşmak olduğunu,
Birbirimizin konfor alanına
Birbirimizin dikenleri birbirimize batmayacak şekilde yaklaşırsak
Yan yana ve dikenlerimiz batmadan bunu başarmamız gerektiğini,
Hayatın müziği farklı çıkar yalnız o farklı müziği,
Aynı seslerle çıkaran tellerin ayrı olduğunu,
Bir yumruğun beş parmaktan oluştuğunu öğrendim.

Arkada bıraktıklarımızın yüreklerinde
Yaşayabilmenin, ölmemek olduğunu,
Hayatta iyi bir isim bırakmanın
Yıllar süren bir oyun olduğunu,
Sevmek bir insanın kendi kendini aşmasıdır.
Kendini aşamayanların başkalarına ulaşamayacağını,
Efendiliğin modasının hiç geçmeyeceğini öğrendim.

Dikkat çekmek için iş yapmamak gerektiğini,
Dikkat çekecek işler yapmamız gerektiğini,
Hayatta her şeyin bir bedeli olduğunu,
Aslında hayatın öğrenemediğimiz şeyin kendisi olduğunu,
İğreti dünyanın rengine bürünmenin kendini
Zamanın yenilgisine bırakmak olduğunu öğrendim.

Önder Karaçay