Ben sevmeyi vazgeçtiğimde öğrendim
Kaybettiğimde anladım ateşin yaktığını
Bir Kahve bakışına susamayı ögrendim
Bir de bunca yıla rağmen unutmamayı
Meskensiz kayboldum her nazarında
Baharı görmeden hazana yaşlandım
Nedensiz kahroldum her anında
Sır oldum gölgene ölümüne saklandım
Ben hasreti bir soluk ötende yaşadım
Yalnızlığı ılık koynunda hissettim
Ben aşkı gariplerden satın aldım
Bir eskimiş paltoyla üşümeyi özledim
Ben seni en karanlığımda sevdim
Dipsiz göklerin soğuk yağmurunda
Ben seni esrarlı kuytulara gizledim
El değmemiş şiirden duvarlarla
Kayıt Tarihi : 12.10.2024 18:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!