Öğrendim 2. Şiiri - Ali Rıza Saygan

Dünyayı da öğrendim, öğrenmem gerekliydi,
Dünya nasıl aydınlanır, mutlak bilinmeliydi,
Öğrenmek için değil, öğretmek için öğren,
Önce feyz ver çevrene, aydınlat yeterliydi

Ekmek çok kutsal imiş, öğrendim değerini,
Ekmeksiz hayat olmaz, yapmalı gereğini,
Barış onunla mümkün, bolca üretilmeli,
Üretmek işin başı, hakça üleşilmeli.

Ne okuma ne yazma, yabancı değil bana,
Öğrendim, sende öğren, öğret başkalarına,
En büyük cehaletmiş, okuyup yazamamak,
Okuma, yazma deme, öğretti beni bana.

Öğrendim değerini, onur ve namusumun,
Sebebi namus olur, yoksunun kâbusunun,
Gerçek namus günaha, el sürmemek bilinsin,
Yoksundan namus bekler, ta kendi; Namussuzun.

Gerçeği de öğrendim, gerçekler hep acıymış,
Dozunda acılıklar, yemeklerin tadıymış,
Yeri gelir acılar, hayata lezzet verir,
Öğrendim ki gerçek dost, biraz olsun acıymış.

Öğrendim ki her canlı, ölümü tadacakmış,
Öğrendim dünya malı, dünya da kalacakmış,
Bazları hayatta, zevk-i sefaya dalıp,
Sadece ve sadece, hayatı tadacakmış.

Arz ederim.
Yazan: Ali Rıza Saygan.
Şiir No: 88