Dipsiz kuyulara bağışladım umutlarımı
Gündüz olmasını hiç istemedim
Gecelerle dostluğumu pekiştirdim.
Ben sensiz yüreğimi kanatan
Acılarla büyüdüm.
Üzülmedim, can çekişmedim
Acılardan bile
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta