Öğrendim Şiiri - Kudret Kobal

ezberim zayıf aklım uçuktu benim
gel dedin geldim yeniden öğrendim

Bilmezsin sen anlamazsın
Hayalsin her giden gibi
Düşlerden uyanmayı
Yokluğunda öğrendim

Sen hep orada kal
Karşıyaka da ulaşılmaz ol
Ben karşılıksız aşkları da
Senden öğrendim

ezberim zayıf aklım uçuktu benim
gel dedin geldim yeniden öğrendim

Kurdun meyveye olan aşkı gibi
İçimi kemirip gittiğinde
Hiç bir şeysiz kalmayı
Boşluğunda öğrendim

Bana miras kalan
Duvarlardaki gölgen idi
Suyunda yanan mum gibi
Yanmayı da öğrendim

ezberim zayıf aklım uçuktu benim
gel dedin geldim yeniden öğrendim

zemheri ayında
varlığının ile ısınmışken
ağustos güneşinde
buz kesmeyi
yokluğunun ayazında öğrendim

her şey senin ile güzelken
çekip gittiğinde
dalından koparılmış gül gibi
kurumayı da öğrendim

elim ayağım sen iken
kolumu kanadımı kırıp gittiğinde
göz yaşlarımı yanağımda kurutmayı
yaralarıma şifa olmayı da öğrendim

tüm ezberlerimi unutup
kendimi yeniden bulup
kendimi sevmeyi
seni unuttuğumda öğrendim

ezberim zayıf aklım uçuktu ama
sevmeyi sevebilmeyi yeniden öğrendim

kudret kobal