Yeni yeni alışıyorum,
Ne kimseye haddinden fazla değer veriyor,
Ne de hak ettiğinden daha fazla önemsiyorum.
Yanıla yanıla doğruları buldum,
Yıkıla yıkıla, her kalktığımda daha güçlü kalkmayı,
Her darbenin öldürmediğini ve ölmediğim sürece hayatın devam ettiğini,
Hiçbir kimse için değil de, kendim için yaşamam gerektiğini öğrendim.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta