Karanlık bir gecede yalnız kalınca.
Ben o dostun yokluğunu öğrendim!.
Kavgaya tutuşup muhtaç olunca;
İki yüzlü insanları öğrendim!...
Bakardım başımın çaresine ben.
Çok çileler çekti bak gör bu beden.
Sen oldun bendeki kavgaya neden.
Kenara çekilip seyretmeyi öğrendim!..
Bazen de üzülmüş gibi davrandın.
Biraz bana biraz da ona yalvardın.
Dostunu sattın karşılığında ne aldın?
Üç kuruşa dost satanı öğrendim!..
Ben buyum istersen iyice tanı.
Ölürüm dost için veririm canı.
Sevdayla yoğruldu Osman'ın canı.
Boşaymış değmezmiş yeni öğrendim!..
Her şey bir yalanmış bunu öğrendim!..
_____________Yazan:Osman ACAR(02.05.2005)
Osman Acar 3Kayıt Tarihi : 24.12.2020 10:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!