Öğrendim Şiiri - Esat Susam

Hep yanımdaydı da,
O zamanlar aklıma gelmiyordu adı.
Hatta çoğu zaman içimdeydi bile.
Nedense kendisini geç hatırlattı.

Gitmiyordu ama,
Tam doldurmuyordu da içimi.
Sonra bekliyordum kendisi gitsin diye.
Çok çok kalıyordu, kıyıda köşede.

Bir ara gitti, boşluğa düştüm.
Nasıl bulurdum adını bile bilmeden ?
Çok şeyi sildim, çıkardım içimden.
Bazısının yerini bile değiştirdim.
Denedim, yanıldım usulüyle.
Belki tekrar gelir diye.

Sonra denendim mutluluğun gidişiyle.
Gördüm ki hemen çöreklendi yine.
Hangi fikir onu yerinden etsin ?
Hüzünmüş adı, atamadığım o hissin.