Ben böylesine çılgınca sevmeyi vefasızlardan,
Sevilmeyi ise sevdiklerimden öğrendim,
Ölümüne sevmeyi sevilmeye yeğledim,
Bedenim sana doymadan girecekse toprağa,
Ha altında, ha üstünde sensiz farketmiyor sevgilim...
Ben kalbimin duvarını yakmayı vicdansızlardan,
Özlemlerimi ise sevdiğimden öğrendim,
Dağında mahsur kalmayı, özlemi yaşadım,
Bedenim vuslatına koşup erecekse zamanla,
Uzaktan busenin tadı bile kandırmıyor sevgilim...
Ben gönül ayrılığının unutulmaz acısını insafsızlardan,
Tatlı ayrılıkları sevdiceğimden öğrendim,
Kalbinde mahpus kalmayı, ayrılığın acısını bildim,
Bedenim hasretinle, zinciriyle sürgün olacaksa,
Senle sonsuzluğa ermek bile kafi gelmiyor sevgilim...
25 Eylül 2002 Ankara
Cafer Tayyar ÖzkanKayıt Tarihi : 28.9.2004 15:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sibel uygun
TÜM YORUMLAR (1)