Geçtim aynanın karşısına, baktım yüzümdeki çizgilere. Geçip giden yılları gördüm. En çokta suskun yüreğimi, çocuk yüreğimi, düş bahçesinde umutlar satın alırken...
İnsan hiç kendine ağlar mı? En çokta kendine ağlarmış bunu da öğrendim...
Kayıt Tarihi : 27.3.2017 10:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!